Czym produkty mRNA na Covid różnią się od tradycyjnych szczepionek poza tym, że były testowane "z szybkością nauki" - cytat z wystąpienia przedstawiciela Pfizera w PE
Jakim nowotworom sprzyjają preparaty, dlaczego nie da się przewidzieć, co produkuje mRNA, jakie konieczne badania nie były przeprowadzane, skąd pojawiaja się choroby prionowe, co robia pseudourydyny.
Co wyróżnia “szczepionki” mRNA na Covid?
Zawierają mRNA, a nie białko lub inaktywowany wirus.
zawierają LNP (nanocząstki lipidowe), które są transfektantami i przenoszą te RNA do komórek biorcy w tym celu. Transfektanty lipidowe mają na celu wprowadzenie DNA do jąder komórkowych.
dystrybuują i gromadzą się zwłaszcza w jajnikach i tam przetwarzają RNA, z nieznanymi konsekwencjami, i są jedyną szczepionką związaną z rozpowszechnionymi zaburzeniami miesiączkowania.
znajdują się w węzłach chłonnych; nadal aktywne co najmniej 2 miesiące później, z nieuniknionym ryzykiem wyczerpywaniania limfocytów T i NK; nnymi słowy, działają nie tylko w momencie wstrzyknięcia. Nie ma możliwości ich usunięcia, dopóki nie ulegną degeneracji.
białko, które produkują przez ponad 2 miesiące, zakłóca aktywność p53, wystawiając komórki, w których się znajdują na ryzyko raka napędzanego HRD (niedobór rekombinacji homologicznej). (częste nowotwory jajnika (HGSOC), nowotworów piersi z mutacjami gen czyli u młodych, prostaty, trzustki).
LNP mają swój własny profil toksyczności oprócz toksyczności składnika RNA
Sekwencje RNA zawierają oncomir, mikroRNA, które okazały się rakotwórcze. Ponieważ nie zawierają RNA, tradycyjne szczepionki nie zawierają oncomirów.
Białka wytwarzane przez LNP-mRNA nie zostały zsekwencjonowane, ani zidentyfikowane, jako białka przeznaczone, w przeciwieństwie do szczepionek rekombinowanych, w których białka muszą być ocenione przez organy regulacyjne, jako czyste.
Sekwencje szczepionki COVID mRNA zawierają g-kwadrupleksy, które mogą wchodzić w interakcje z fragmentami zamka glicynowego i wytwarzać priony. Żadne inne szczepionki tego nie robią. Te interakcje mogą zachodzić w jądrze komórkowym lub wokół niego, gdzie białka są wytwarzane w sąsiedztwie wciąż obecnego mRNA. Żaden organ regulacyjny nie ocenił tego ryzyka.
3'UTR mRNA (część szkieletu, do którego została wstawiona sekwencja RNA) został przetestowany tylko na myszach przez grupę Ugur Sahin w 2019 roku i nigdy nie był testowany na ludziach przed globalnym wprowadzeniem szczepionki, która go używała.
3'UTR (zasadniczo biologiczny adiuwant) zawiera sekwencje ludzkiego RNA kodujące supresor nowotworu (AES) i rybosomalny RNA. Tradycyjne szczepionki (te, które działają) nie zawierają ludzkiego RNA. Konsekwencje stosowania tego adiuwantu u ludzi są całkowicie nieznane, ponieważ nie przeprowadzono oddzielnych badań na ludziach, aby to ocenić.
możliwość, że układ odpornościowy może reagować przeciwko ludzkiemu RNA (lub innym składnikom lub komórkom zakażonym przez RNA) w szczepionce oznacza, że istnieje ryzyko ciężkiej i nieuleczalnej choroby autoimmunologicznej powstałej w wyniku stosowania tej szczepionki RNA. Toczeń i inne choroby autoimmunologiczne zostały już zgłoszone w związku ze szczepieniem COVID-19
Ryzyko zapalenia mięśnia sercowego, zakrzepicy i śmierci znacznie przewyższa wszystkie poprzednie szczepionki według VAERS, DAEN i brytyjskiego programu żółtej kartki (Yellow Page)
Wiele innych szczepionek (oprócz tych na grypę i dengę) ma pozytywną skuteczność, co oznacza, że zapobiegają chorobom (tj. „działają”). Szczepionki COVID mRNA mają negatywną skuteczność (co oznacza, że ludzie, którzy je otrzymują, są bardziej narażeni na infekcję, której mają zapobiegać). UKHSA byli tak zawstydzeni negatywną skutecznością szczepionek COVID, że na kilka miesięcy przestali o tym informować w kwietniu 2022 roku.
Badanie szczepionek przeprowadzone przez firmę Pfizer (C4591001), które twierdziło, że zmniejszyło wskaźnik infekcji o 95%, było tak nękane przez niewłaściwe postępowanie, że obecnie w USA toczy się sprawa mająca na celu stwierdzenie oszustwa w tym badaniu. Dane ze świata rzeczywistego są tak złe, że nie jest możliwe, aby badanie wykazało rzeczywiście zmniejszone wskaźniki infekcji. W takich okolicznościach każdy normalny producent szczepionek zostałby zbadany pod kątem oszustwa.
Tradycyjne szczepionki nie zabijają ludzi przed zanieczyszczeniem metalicznym (tak, stało się to ze szczepionką mRNA i było znane organom nadzoru – trzy zgony w Japonii, z których wszystkie były u młodych ludźi)
Tradycyjne szczepionki muszą przejść rygorystyczną analizę, aby zapewnić czystość produktu. Ponieważ organy regulacyjne nie rozumieją mRNA, nie mają pojęcia, czy sygnały w analizie Agilent 5200 są dodatkowymi zanieczyszczeniami RNA, czy produktami degradacji. Fakt, że te produkty nigdy nie były sekwencjonowane, sugeruje, że nie chcą wiedzieć.
Tradycyjne szczepionki obejmują tylko produkty przedstawione w oświadczeniu o ujawnieniu produktu. Szczepionki mRNA wykorzystują własne komórki organizmu do tworzenia białek, ale istnieje wiele powodów, dla których te białka mogą nie być tym, co zostało zaprojektowane. Z powodu niestabilności RNA, degradacji i zastosowania pseudourydyny w mRNA nie jest możliwe przewidzenie białek, które zostaną wytworzone (wraz z zamierzonym białkiem Spike).
Cechuje je zarówno znane, jak i nieznane ryzyko związane z terapiami wewnątrzkomórkowymi, trudności z wyznaczeniem biodystrybucji spowodowane nielipidami sposobem podania w formie iniekcjami domięśniowych. Preparaty mRNA w leczeniu nowotworów podawane sa bardzo powoli, dożylnie.
Naocząsteczki cechuje zdolność do przekraczania barier, które tradycyjnie mają być szczególnie chronione, bariera chroniąca móżg. Choroby neurodegeneracyjne?
Produkty Pfizera wytwarzają niekontrolowaną dawkę niewiadomo do końca czego (niepełne skwencje mRNA), co znacznie się różnić w zależności od osoby.
Wręcz niemożliwe jest skalowanie produkcji. Masowo produkowane dawki znacząco odbiegają od użytych w badaniu klinicznym, wyprodukowanych na mała skalę.
Trwające wiele lat próby wytworzenia skutecznej i bezpiecznej szczepionki mRNA nie przeszły nigdy etapu badań na zwierzetach. Zwierzęta masowo zdychały po kontakcie z dzikim wirusem. (Wytwarzały nadwrażliwość na ten dziki wirus). Z tego powodu nigdy wcześniej badania nie doszły do etapu testów na ludziach.
Ad 1-18
Ad. 19
Ad. 21-22
Ad 23.
Ad. “prędkość nauki” - wystąpienie przedstawiciela firmy Pfizer w PE